Hafta içi okula giden İlya, babaannesiyle mantar toplamak için hafta sonunu iple çekti. Kahvaltısını yaptıktan sonra, babası onu, babaannesine bıraktı; koşup sımsıkı sarıldı "Babaanneciğim hemen ormana gidelim mi?" diye sordu.
"Kuzum atıştırmalık bir şeyler koyalım sepetimize hemen çıkarız ." diye yanıtladı babaannesi.
İlya'nın en çok sevdiği şeydi bu.
Babaanne ve İlya hazırlıklarını bitirip yola koyuldular.Sabahın verdiği serinlik, İlya'nın yüzünü okşarken kanatlanıp sevinçten uçmak istiyordu adeta. Bir an önce ormana yetişip o mantarları bulmanın da keyfini yaşamak istiyordu.
Yarım saatlik bir yürüyüşten sonra hafif dik yamaçlı ormana yetişti babaannesiyle.
Gözleri o çevrede zor bulunan, çok lezzetli, beslenme değeri yüksek olan, patatese benzeyen kema mantarını aramaya başladı. En iyi toplayıcı ancak üç kilo toplayabilirdi. Fiyatı çok yüksek olduğu için değerdi.
Babaannesiyle mantar toplamak için giden İlya ağaçların arasında dolaşırken bir de ne görsün...
Gözleri ağlaya ağlaya şişen ufak tefek bir kız çocuğu... Küçük kıza doğru usul usul yaklaşarak " Adın ne? Niye ağlıyorsun?" diyerek minicik ellerinden tutmak istedi. Kız elleriyle gözyaşlarını silerek
"Benim adım Mutlu, annemle mantar toplamak için buraya geldik ama annem kayboldu ,onu bulamıyorum." İki kız hıçkırıklara boğuldu. İlya, büyümüş de küçülmüş gibi hemen kendini toparladı. Mutlu'nun göz yaşlarını sildi ve minik ellerinden tutup "Merak etme, babaannem hemen anneni bulacak." dedi. Bütün mantar toplayıcılarının, o yamaçlarda şebeke sorunu olduğunu bildikleri için kendi aralarında bir haberleşme şekli oluşturmuşlardı.
Babaanne tüm sesiyle bağırarak yardım istedi. Birkaç dakika sonra orda bulunan herkes oraya toplandı. Babaanne hemen durumu anlattı.
Mutlu'nun annesini aramaya başladılar. Kısa süre sonra iki yamacın arasında, eskiden suyun aktığı yere yetişmeye yakın ve derin bir yerden inleme sesi duyup oraya koştular. Kadına yardım etmek için yokuş aşağı bir kaç kişi indi, kendine gelmesini sağladılar. Kadın toparlanmış, iyi olmuştu. Olanları anlattı. Mantar toplarken taşlık bir yerden ayağı kaymış aşağı yuvarlanırken kafası bir ağaca çarpmış ve kendinden geçmişti. Sonrasını hatırlamamıştı.
Bu gelişmelere en çok İlya mutlu olmuştu. Kendini, izlediği çizgi film kahramanları gibi görüp akşam olup bitenleri babasına heyecanla anlatırken gözleri ışıl ışıl parlıyordu.
Bu gelişmelere en çok İlya mutlu olmuştu. Kendini, izlediği çizgi film kahramanları gibi görüp akşam olup bitenleri babasına heyecanla anlatırken gözleri ışıl ışıl parlıyordu.
