Buraya daha önce de gelmiştim. Fakat zamanını hatırlamıyorum şimdi. Aynı kokuyu o zaman da duymuştum. Gözlerimi kapıyorum. Bu koku. Çok tanıdık. Kekremsi... Zeytin kokusu. Buraya ait...
“Ne yapıyorsun burada?” Onun sesiyle düşüncelerimden sıyrılıyorum.“Hiç, öyle dalmışım.” “Öyle olsun bakalım; hazırlan, yarım saat sonra plaja gidelim. Gelip seni alacağım.” Cevabımı beklemeden “Dondurmalar senden ama...” dedi.
Bir kumru kuşu “guguk guk” diye öttü. Buralarda ona murat kuşu derler. Arkasından baktım uzun uzun. Bir murat tuttum. Kim bilir ? Olur mu olur.